تأثیر تنش شوری بر صفات رویشی، ریختی و فیزیولوژیکی نهال‌های استبرق (.Calotropis procera Ait)

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر تنش آب شور بر صفات رویشی و فیزیولوژی نهال استبرق در شرایط گلخانه انجام شد. آزمایش در 6 سطح شوری (0، 5، 10، 15، 20 و 25 دسی زیمنس بر متر) در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی به مدت 5 ماه صورت گرفت. درصد زنده­مانی نهال‌های استبرق در شوری­های 0، 5، 10 و 15 دسی زیمنس بر متر به ترتیب 100، 100، 6/64 و 6/22 بود؛ اما در سطوح 20 و 25 دسی زیمنس بر متر هیچ نهالی زنده نماند. بزرگ‌ترین میزان طول و حجم ریشه در تیمار شاهد دیده شد. بیشترین مقادیر فتوسنتز، هدایت روزنه­ای، تعرق، وزن تر و خشک ساقه و ریشه، ارتفاع نهال، قطر یقه و تعداد برگ به تیمار شاهد تعلق داشت. بالاترین میزان دمای سطح و نسبت ریشه/ساقه به ترتیب در شوری­های 15 و 25 دسی زیمنس بر متر دیده شد. به‌طورکلی، یافته ­های این پژوهش آشکار ساخت که در شرایط مورد مطالعه، نهال‌های 5 ماهه استبرق اگرچه در شوری 15 دسی زیمنس بر متر امکان زیست ضعیفی دارند، اما به شوری 10 دسی زیمنس بر متر سازگاری نسبتاً خوبی از نظر اغلبِ ویژگی­های رویشی، فیزیولوژیکی و زنده‌مانی نشان می­دهند.